ÜYE GİRİŞİ ÜYE OLMAK İÇİN ALTTAKİ LİNK İ TIKLA

KINIK

kınık izmir
kınık resimler
kınık fotoğraflar
kınık manzaralar
kınık görüntüler
kınık video
kınık spor
kınık yemekleri
kınık haber
kınık haritası
kınık ulaşım
kınık iklim
kınık nüfus
kınık coğrafya
kınık tarih
kınık turizm
kınık otel
kınık pansiyon
kınık yurt
kınık konaklama
kınık konut
kınık emlak
kınık satılık
kınık kiralık
kınık arsa
kınık araç
kınık sağlık
 kınık hastahaneleri
kınık devlet hastahanesi
kınık meb
kınık emniyet
kınık iş
kınık kültür
kınık sanat
kınık ekonomi
kınık sanayi
kınık ticaret
kınık tarım
kınık hayvancılık
kınık eğitim
kınık okul
kınık lisesi
kınık dernek
kınık  doğa
kınık gezi
kınık tatil
kınık tarihi eserleri
kınık sebze
kınık dağları
kınık akarsuları
kınık lokanta
kınık
Kınık tarihi üzerine yapılacak her araştırmada Karadere köyünün önemi vardır. Yund Dağının en tüksek noktası olarak görülen 1084 metre yükseltide, bu gün Mamurt tepe diye bilinen yerde Kınık Tarihi başlamaktadır. Bu bölgede Cilalı Taş Döneminden kalma yeşil (Nefrit ) taştan yapılmış bir balta bulunmuştur. Gümüşova seramikleri Truva 1 ve Truva 2 kültürlerine benzemesi dikkat çekicidir. Karadere Mamurt Kalede aralarına çamur konarak yapılmış taş temeller Kalkolotik ve Bakırçağ kültürüne örnek olarak gösterilmektedir. Aynı özellikleri taşıyan bina temelleri Yayla köy,Kınık ve Kocaömer köyü arasında kalan küçük tepede izleri görülmektedir. Bugün Mamurt Kale olarak bilinen yerde sur duvarları yıkıntıları arasında dorukta Kibele Tapınağı kalıntıları bulunmaktadır. Büyük kesme granit parçalar, büyük gövdeli sütunlar, sütun ayakları alınlık parçaları yıkıntı halinde durmaktadır.Mermer olan birçok parça çevredeki köylerde yaşayan kişiler tarafından binaların temelleri için yerlerinden alınıp götürülmüştür. Diğer parçalar çok ağır olmaları nedeniyle bulundukları yerlerde korunmuştur. Bölgeye ulaşımın zor olması parçaların yerinde kalmasını sağlamıştır buna rağmen birçok parça eksik ve kayıptır Strabon, Coğrafya adlı eserinde bölgeye Aspordene adını vermektedir. Ana tanrıça tapkısının bulunduğu dağ diye Yund dağının en yüksek noktasını Mamurt Kale’deki Kibele Tapınağını işaret etmektedir. Karadere Mamurt Tepe’deki Kibele Tapınağı Yunt dağının zirvesinde doğal korumada üzeri kayalık ve çevresi meşe ormanlarıyla kaplı bir alandadır Tapınak granit taşından dorik sütunlu ve büyük kesme kütle taşlardan harçsız olarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Mamurt Kibele Tapınağı M.S. 17 depreminde yıkıldığı sanılmaktadır.
Gambrion döneminde ise Kınık’ın merkezi günümüzde Bodrumbaşı mahallesinin üst tarafında bulunan Kuşkaya mevkiindeydi. Yerleşim yeri hem ovaya hâkim hem de güvenliydi. Osmanlı Döneminde de yerleşim özellikle bu alana kurulmuştu, zaman içerisindeki nüfus artışı Kınık’taki yerleşimi ovaya doğru kaydırmıştır. Perslilerin kurduğu Satraplık’tan sonra M.Ö.334 yılında Büyük İskender’in bu bölgeye gelmesi ve Helenistik dönemin başlamasıyla Kınık yerleşim açısından önemli gelişmeler sağladı. Bergama Krallığının Kınık’ın gelişmesi üzerindeki etkisini göz ardı etmemek gerekir. Kınık Karadere Köyündeki görkemli Kybele (Sibel Tapınağı) Tapınağının yapımını Bergama Kralı Philetairos’a (M.Ö.281-263) borçludur. Bergama Heykel Okulunda yetişen birçok genç sanatçının Kınık’ta yaptığı eserler günümüze kadar ulaşamasa da bölgemize önemli katkıları olmuştur. Günümüzde bir tanesi ayakta kalan Hasar bölgesindeki su kemeri yine o dönemlerde yapılmıştır. Kınık’ın Palea-Gambrion’u içinde barındırdığını söylemek yanlış olmaz. Gambrion kenti her ne kadar Poyracık’ın üstündeki tepelerde kurulmuş olsa da daha sonra genişleyerek bu günkü futbol sahası ve yeni kurulan sanayi sitesini de içine alacak şekilde yayılma göstermiştir.
Gambrion kenti sırtını yasladığı Yunt dağlarından elde edilen kömür ve demir madenleri sayesinde maden işçiliğini geliştirmişti. Bu gün Yayla köy olarak bildiğimiz yer civarından kömür, Kocaömer köyü civarından gümüş çıkarılıyordu. Madenleri iyi bir şekilde değerlendiren Gambrion’lular ürettikleri ürünleri dışarıya pazarlıyorlardı. Gambrion da altın işçiliği de ileri bir düzeye gitmişti, altın madeninin Kalarga (Bergama-Dikili yol çatısındaki tepe) veya daha yakın bir altın madeninden elde edildiği bir gerçektir. Bu madenler önceleri Lydia krallığı tarafından işletiliyordu. Perslilerin bölgeyi işgal etmesinden sonra madenler Perslilerin eline geçmiştir. Persliler uzunca bir süre bu bölgede kalmışlar ve bir satraplık kurmuşlardır. Eratrai (çeşme) tiranı Gonglyus Pers kralının soyundan bir kadınla evlenince Gambrion ve Palae-Gambrion Gonglyus’a damatlık hediyesi olarak verildi.Bu olaydan sonra Gambrion damat yeri olarak isim değiştirdi.Gambrion’un asıl adı Cambre veya Kandaura idi.Perslilerin güdümünden kurtulmak için Gambrion halkı daha sonraları Spartalıların safına geçmişlerdir.Gambrion şehri ilk elektron sikkeleri (altın-gümüş karışımı madeni para) M.Ö. 400 yıllarında basmışlardır. İlk basılan elektron sikkeler Gambrion’un zenginliğini ve maden işçiliğindeki ilerlemenin boyutlarını bize göstermesi açısından önemlidir. Daha sonraları gümüş, bronz ve bakır sikke basımına gidilmiştir. Gambrion zenginliğini sadece ticaretle sağlamıyordu. Bölgenin toprakları dünyanın en verimli ovalarından birisi olan Bakırçay havzasının içindeydi.
Beşiktaş tepesi Kınık’ı en yüksek noktadan gören ve tarihi izleriyle bizlere geçmişten önemli ipuçları bırakma özelliğiyle önemli bir yere sahiptir. Beşiktaş Tepesi ismini tepenin bebek beşiğine benzetilmesi nedeniyle almıştır. Beşiktaş Tepesi üzerinde bulunan iki mağara nedeni ile bir çok hikâye ve söylenceye konu olmuştur. Beşiktaş tepesinin kuzey cephesi Kınık’a ve ovaya güney cephesi ise Yunt dağlarına ve geniş otlak alanlarına bakmaktadır. Günümüzde özellikle küçükbaş hayvanlardan olan keçi sürüleri Beşiktaş tepesinin güneye bakan cephesinde geniş otlak alanlarından faydalanmaktadır. Beşiktaş tepesinin Kınık’a bakan tarafı oldukça sarp ve dik kayalıklara sahiptir, bu durum tepeye doğal bir koruma sağlamaktadır. Tepenin güney tarafında ise Doğu-Batı uzantılı ve tepeyi tamamen koruyacak şekilde sur duvarlarıyla çevrilmiştir. Tepenin bu kadar korunaklı hale getirilmesi bu yerin önemini ortaya koymaktadır. Beşiktaş tepesinden Bergama ve tüm Bakırçay ovası rahatça gözlemlenebilmektedir. Tepenin çok eski yerleşim yerlerinden birisi olduğu kesindir. Bölgeden ele geçen sikke, seramik parçaları ve diğer objelerden anlaşıldığı kadarıyla Gambrion, Bergama Krallığı, Roma ve Bizans dönemlerinde kullanıldığı anlaşılmaktadır. Beşiktaş Tepesi de yağmalanmadan nasibini almıştır, Altın bulma umuduyla insanlar tepede bulunan bina temellerini altüst etmişlerdir. Bu talan hala devam etmektedir. Tepedeki surların ne zaman yıkıldığı tam olarak bilinmiyor, büyük bir olasılıkla büyük bir depremde zarar görmüş ve tekrar onarılamamıştı. Tepenin korunaklı hale getirilmesi büyük ihtimalle Pers saldırılarından kaçan ve kendilerini korumaya çalışan Yunan kolonilerinde yaşayan insanların emeğinin eseridir. M.Ö. 7.Yüzyılda Yunan kolonileri buralarda küçük yerleşim bölgeleri oluşturmuşlardı. M.Ö. 5.Yüzyılda İran kökenli Pers kralı 1.Dara zamanında bu bölgeye önemli akınlar düzenlendi, sömürgeci ve köleci bir yapıya sahip olan Pers baskısından kendilerini korumaya çalışan insanlar Beşiktaş tepesi gibi dağlık alanlarda savunma noktaları oluşturdular. Ne var ki bu savunma noktaları kısa bir süre sonra Persliler tarafından kırıldı ve bölge tamamen Pers hâkimiyetine girdi. Zaman zaman ayaklanan ve bağımsızlıkları için mücadele veren bölge halkı İskender’in bölgeyi Perslilerden temizlemesine kadar geçen 200 yıllık bir süre içerisinde büyük baskılar altında ezilmişlerdi.
Kocaömer köyünün alt kesiminden değirmenlerin yanından geçen yol karadere boyunca ilerler, bu yol takip edildiği zaman Asar denilen bölgeye gelinir. Burada elle yapılmış izlenimi veren tümülüs görüntüsünde bir tepe vardır, bu tepenin adına Asar kale denmektedir. Aslı hisar olup Osmanlı döneminde bu adı almıştır, bilindiği üzere hisarlar gözetleme, savunma noktaları olarak karşımıza çıkar. Asar tepesinin yüksekliği 475 metredir, tepenin etrafı sur kalıntılarıyla çevrili durumdadır. Tepenin tam ortasında büyük bir sarnıç bulunur, çapları 2 metreyi bulan dört adet çanak biçiminde kesme taştan ve ortada daha büyük bir alanda suların toplandığı beş çanaktan oluşur, çanaklar birbirine küçük kanallarla bağlıdır. Bu sarnıç yüksekte olan kalenin su ihtiyacını karşılamak için yapılmıştır. Asar tepesinin tarihi geçmişiyle ilgili olarak elimizde yazılı bir kaynak olmamasına karşın tepenin güney yamaçları gezildiğinde büyük çaplı bina temellerine rastlanır. Burada bulunan roma ve Bergama sikkeleri, buranın yetiştirilen zeytinlerin, çıkarılan yağların, şarapların, tahılların vb. toplandığı yer olduğu, çıkan büyük ebatlardaki küplerden anlaşılmaktadır. Küpler pişmiş topraktan olup yaklaşık olarak 1,8 metre yüksekliktedir. Toplanan ürünler kara yoluyla Gambrion’a veya Bergama’ya oradan da deniz kıyısına aktarılıp, deniz ticareti yoluyla başka ülkelere aktarıldığı ortaya çıkmaktadır. Karadere Asar tepenin hemen yanından geçmekte ve iki kol bu noktada birleşmektedir. Karadere’nin asıl adının Luwi dilindeki Kharadra’dan geldiği sanılmaktadır, Luwi dilinde Kharadra dağdan gelen derin su yatağı anlamı taşımaktadır. Karadere Junt (Yunt) dağlarının en yüksek yeri olan Asperdenum (Mamurt Tepe) denilen yerden Asar Tepe’ye kadar çok hızlı biçimde akar ve Asar Tepe’nin bulunduğu yerde suyun akışı sakinleşir. Daha sonra Kınık ovası içinde kıvrılarak Bakırçay’a ulaşır.
Asar kalenin arkeologlar tarafından ilk araştırılması 14 Ağustos 1877 tarihinde yapılmıştır.”Alter Tümer Von Pergamon “adlı eserde bu gezinin içeriği ve tespit edilenler anlatılmaktadır. Asar tepesi üç bölümden meydana gelmektedir; En üstte 1. bölümde düz alanda sarnıç,2. bölümde üstte iç duvar altta dış sur duvarları ve gözetleme yerleri,3. bölümde eteklerde ise bina temelleri güneye doğru eğimli arazide bulunmaktadır. Asar tepesine doğu, batı ve kuzey yönünden çıkmak neredeyse imkânsız gibi görünmekte bu kısımlar Bergama, Kınık ve Soma’ya doğru tüm ovayı gözetlemeye uygun şekildedir. Buradaki kaleye giriş ve çıkışlar sadece güney yönünden yapılmakta ve bu yönde kaleye çıkan ancak şu an yerinde olmayan düzgün köşeli kesme taştan yapılmış bir yoldan bahsedilmektedir. Yol bu günkü kullanılan yolun aksine tepenin kuzeyinden değil tepenin güneyinden batısına doğru dolaşarak karaderenin kenarından geçen yolla birleşmektedir.
Perslerin Lydia’ya saldırmalarında, Bergama krallığının genişleme ve duraksama dönemlerinde ve Bizans döneminde Türklere karşı Asar tepesi önemli bir gözetleme kulesi olma özelliği taşımıştır. Özellikle Bizans döneminde tepenin iç ve dış kale surları kireç, taş ve tuğlayla örülerek yükseltilmiş ve sağlamlaştırılmıştır. Horasan denilen bu teknik; kireç, kum, çakıl, saman ve yumurta kullanılarak meydana getirilmekte ve beton etkisi yapmaktadır. Birçok Bizans mezarlarının yan duvarları da bu şekilde yapılarak mezarlar güvenli hale getirilmiştir. Asar tepedeki sur kalınlıkları yaklaşık olarak 5 metre, yüksekliği de şimdiki ölçülerde 8,5 aslı 10 metre civarındadır. Tepe iç ve dış surlarla iyi şekilde korunaklı hale getirilmiştir, bu surlardan günümüze pek azı ulaşabilmiş zaman içerisinde depremler, yangınlar ve doğal olaylardan kaynaklanan sebeplerden dolayı yıkılmış ve parçalanmıştır.
Bu mağaralara ilişkin birçok hikâye anlatılır. Bunlardan bir tanesi ilgi çekicidir. Hikâyeye göre Bergama kralı bazı akşamlar gizlice, Midilli atlarının çektiği saf altından yapılmış arabasıyla bu tünelden geçerek Beşiktaş tepesine geliyor ve bu tepede yaşayan sevgilisi ile buluşuyordu. Bir zaman sonra bir deprem sonucunda tünelin Beşiktaş tarafındaki giriş kısmı çöker, kral defalarca umutsuz şekilde genç sevgilisinin yanına tünelden geçerek ulaşmaya çalışır fakat başaramaz. Kral son bir kez daha tünelden altından yapılmış arabasıyla geçmeye çalışırken tünelin iç kısmından bir yer daha göçer, kral arabasını bırakıp kendisini zorda olsa dışarı atmayı başarır fakat ne yazık ki arabası tünelde kalır. Kral sevgilisini geceler boyunca bekleyen genç ve güzel kız sevgilisinin gelmemesine çok üzülür, kendisini kayalıklardan aşağıya atar ve ölür. Bu olayı öğrenen acılı kral tünelin Beşiktaş tepesi tarafındaki girişinin iç tarafına genç kız için güzel bir mezar yaptırır. Bir daha sonsuza kadar açılmayacak biçimde tünelin girişini kapattırır günden bu güne kadar kimse tünele girmeyi başaramaz.
Sanayi tarım ürünlerinin (pamuk, tütün, zeytin) işlendiği atölye ve fabrikalar ilk olarak 1971 yılında kurulmaya başlamış ekonomiye hızlı bir ivme kazandırmıştır. 1990 yılından itibaren özel sektörün çalışmaları sonucunda ve nahiyelerinden olmak üzere; 4 salça fabrikası 4 çırçır fabrikası, 3 zeytinyağı işletmesi bir adet mandıra bulunmaktadır. İlçede bulunan öz türe kireççilik ülkenin en modern tesislerimizden birisidir. Kınık Kocaömer Köyü taş ağıl mevkiine kurulan organize sanayi bölgesi 18 büyük fabrikadan oluşan önemli bir sanayi bölgesidir. Tarıma dayalı sanayi kuruluşları olan 8 tekstil fabrikası Kınık ekonomisine tarım alanında güçlendirecek durumdadır Organize sanayi bölgesinin planlaması Kınık’ta sanayi sektörünün gelişmesi yönündeki beklentilerin yeşermesine neden olmuştur. İzmir Valiliği ve Kınık Belediyesinin öncülüğünde 78680 metrekare alan üzerine kurulması planlanan OSB’de alt yapı çalışmaları tamamlanma noktasına gelmiştir.43 parselin tamamı satılmıştır Tesis yapımı tamamlanan damper sanayi imalata geçmiş gıda sanayi tesis yapımı da tamamlama noktasına gelmiştir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıtlar (Atom)